Slakkie na Brakkie se Veldkombuis / Boesmanland Bewondering

Soos julle kan sien van die opskrif kon ek nie besluit op die titel vir hierdie blog nie. Ek was nou vir ‘n hele rukkie stil, dit was winter en daar het nie enige epic trippies gebeur nie. Maar dit beteken nie dat daar nie gery is nie. Ek het net so bietjie die voertuig met die dakliggie gebruik.

Begin September vir die eerste keer my bakkie “off the beaten track” gevat by Brandvlei Kelder se 4×4 dag. En man was dit nou sports. Baie respek gekry vir my bakkie en ook gesien dat die dreaded sandmonster wat ek op ‘n fiets nie wil sien nie, eintlik nie so erg is nie, in ‘n bakkie.

Genoeg van dit. Slakkie na Brakkie het begin as ‘n lekker kuier so na aan die einde van die jaar. Die mense wat gaan is omtrent opgewonde en die kinders het my al ‘n maand voor die tyd begin uitvra oor hoe dit daar lyk, wat ons als gaan doen ens.  Ek kry hier begin September ‘n boodskap van ‘n vriend waarmee ek lanklaas gechat het, wanneer kom jou volgende blog uit? Behalwe my Bybel is dit al wat ek lees. Wel Wera, hier is hy nou. Dis nou tyd dat jy daai stofskoeter koop.

Die Boesmanland/Namakwaland, het ek nou al geleer in my 23 jaar wat ek daar kom, doen nie iets halfhartig nie. Dis ALLES of niks. As dit droog is, is dit bitter droog, maar as die Here die sluise van die hemel oopmaak, word hierdie dorre landskap omtower in ‘n wonderwêreld van kleur. Soos in die Tankwa was dit ‘n uitsonderlike blomme jaar nes hier in die Namakwaland. Vir iemand wie se hart na aan die grond lê was hierdie gedig baie treffend en so waar.

BLOMMEKYKERS
George Weideman

juliemaand en die familie skryf
sal daar blomme wees vanjaar?
is vooruitsigte goed of sleg?
nooit vra hoe staan die koring
het dit al gereën    het die skaap kondisie nie
aljimmers net die blomme

en end Augustus kom die konvooie
uit die kaap die baai en die transvaal
kom kombi’s en langslapgatkarre
kom trap gousblom en sporrie snuif
kom bier en braairib in die hand
die kameras die zirr en klik
van kykgat tot by kamieskroon
(tot selfs ouma nie meer kan lag nie)

julle noordwesters is darem gasvry
maar hoe leef julle sonder tv?
‘t amper vir hom gesê dankie ons sien ver genoeg
maar verdeë of hy sal verstaan
as ons ver oor die vlaktes na die weste tuur
sien ons hoe wissel kleur op kleur:
bedags strikdassies pietsnot en hongerblom
en die baldadigste geel  varkensknol
saans die son pure bontkopdoek
snags die sterre ons eie silwerdoek
vroegskemer smôrs misroepertjie wat fuuut
die mis stoot oor    klaasvakie stout sê sjuut

maar as die blomme vir hulle te veel word
of die water darem te brak, dan pak hulle in
wat die oë sien en die hande kan dra:
here wat sal pam sê van die “karos” –
wat is dit nou weer? dassie of wildekat?
hoe groen sal ou herbie nie wees nie!
imagine ‘n egte “tonteldoos”! dalk
kan jy die watsenaam – gat, né? –  gat-
skuur vir ‘n deurstop vat
en o ja dankievirriewildsbiltong
dis awfulnicevanjulle sê my watsievinnigstepad
uit hierdie godverlate gat

somtyds voel mens
jy sien net die bittergousblom
en gifmelkbos
somtyds wil mens bid
kom toemaakmis
kom trek jou sluier
kom maak jou kinders se oë toe
of oostewind
kom waai jou waai
kom waai maar
alles
moerland toe

 

Dis 8 September en elke jaar wil ek een EPIC trip doen. So raak ek aan die gesels met Jani, ‘n kollega by die werk en die voorstel kom: Hoekom nie ‘n Amazing Race hou nie?? Nou ja, nou moet sy maar help reel want ek het gedink dit is iets wat mens maklik aanmekaar kan sit. Toe nou nie.

Ons trip na Brakkie se Veldkombuis het toe ‘n lekker vooruitsig bygekry. DIS BASAAR NAWEEK OP LOERIESFONTEIN!! Nou as jy nog nie ‘n basaar op ‘n plattelandse dorpie bygewoon het nie, het jy ‘n gat in jou opvoeding. Nou my vrou gaan my heel moontlik stenig, maar in 2018 hou ons ‘n BASAAR-JAAR. Gaan besoek die klein dorpies met die motorfietse en hou saam met die mense basaar. Ek het al staaltjies gehoor van die basaar. Sekere tannies se gebak word hoog aangeslaan en sodra die doomnie klaar gebid het is die basaar oop vir koop. Volgens oorlewering sit mense hul hande op die koeke sodat niemand dit koop voordat hulle nie kans kry nie. Al selfs gehoor van ‘n tannie wat haar vinger in een van die koeke gedruk het sodat sy seker is niemand anders koop hom nie.

Om eerlik te wees was ek self seker hier vroeg in my hoërskool loopbaan laas hier met ‘n basaar. Daai tyd het ek nog met die bakkie in die dorp gery sonder enige bekommernis dat die polisie my gaan aftrek. En om iemand sonder ‘n valhelm op ‘n motorfiets te sien ry was ook niks snaaks nie. Dit was ‘n rustigheid in die dorp. Met die nuwe windlaaiers wat tans gebou word net buite die dorp is daar nuwe lewe in die dorp.

Dis die Maandag, voor die Vrydag. En ek is soos ‘n stout opgewonde kind. My ma gaan my nou seker kruisig maar Sondag-aand toe ek by die huis kom van ‘n kuiertjie in Villiersdorp by die skoonmense het ek die KTM in die garage een kyk gegee, vir Chantelle gesê ek gaan gou ‘n draai ry, om die blok en terug en toe die ou begin strip. Nou gaan die manne wat my ken vra? KTM??? Ja kêrels. Ek het ‘n pel van my en my broer, wat nou al soos ‘n kind in ons huis is gevra of my broer sy fiets kan leen vir die trip. Die rede vir dit is ons het nog nooit saam ‘n rit op die motorfietse beleef nie. Louis het gesê Miela kan hom enige tyd leen hy moet net gediens word. Nou ja terug by die hede. Ek het die Katie gou gestrip en die fietse werk eintlik verbasend maklik. 00:00 in die bed gekom en 4:00 Maandag more toe lê ek wakker. Maar opgestaan en aan die gang gekom. Hierdie week gaan slaap weer min wees.

Dit was toe ook ‘n week van min slaap. Gelukkig is ek dit al gewoond. klokslag 2:50 elke more was ek wakker. Dan kry ek die vraag? Vir wat is jy alweer wakker? Ek le en maak lysies van als wat ek moet onthou. So toe staan ek maar op en maak verder lysies in die TV kamer.  Gelukkig hou ek van sulke goed.Die Dinsdag voor die trip het ek verlof ingesit. Hlux het nuwe skokbrekers voor gekry, nuwe radio is ingebou en terwyl ek besig was is al die vaal groen liggies in die dash met LED outjies vervang. Witvos se knobblies is opgetrek vir die grondpad, shopping gedoen vir die stort ens.

Donderdag het aangebreek en ek na werk het ek die laaste paar rondjaag ure gehad.

Biltong en steak gekoop. Krat Coke by Giant gekoop en toe gejaag vir die huis. By die huis aangekom het my ouers net na my gestop. Wikus moes nog hulle goed bring, Gerhard het sy net kom haal. Toe almal weg het het die uwe begin pak. Saalsakke mooi vasgestrap en toe net toe ek wil begin pak besluit ek hoe meer spasie ek het hoe meer nonsens gaan ek rondry. Saalsakke dadelik afgehaal en my pakproses sommer baie makliker gemaak. Intussen het ek maar solank begin om die bakkie ook te pak. Bakkie het diesel gekort en eers gery om hom vol te maak. Met beide klaar gepak was dit skuins voor 11 en tyd vir die bed. Emile het ‘n krisis met sy bike klere gehad en sou eers die volgende oggend deurkom.

Die afgesproke tyd was 7:00 by Engen Cape Gate.6:20 het ons uitgetrek om Fiela te gaan aflaai. Sy sou saam met oom Anton en tannie Bibi ry. Chantelle het haar huis sleutel vergeet en ek het hom in die topbox gegooi. Louis het sy huis se sleutel in die KTM se kissie vergeet en Emile moes dit gou gaan aflaai. In die Kaap het Miela nie vreeslik rigting sense nie en ek is toe opgesaal met die taak. Groet en vlieg weg, deur die verkeer oppad na Durbanville. Daar aangekom bel Chantelle, sy het nie die huis se sleutel nie. 6:50 is ek weer oppad huis toe om die sleutel af te laai. Intussen begin die boodskappe deurkom die manne is by Engen. Nou ek is nooit laat nie. Ek haat dit en hier was ek toe nou laat. By die petrolpompe aangekom gooi ek gou bietjie Cream-soda vir Witvos net om te hoor die kaartmasjiene buite werk nie.

So moes ek toe in ‘n ry gaan staan binne in die winkel net sodat ek my petrol kon betaal. Op die stadium was ek glad nie ‘n happy camper nie. Met die fietse vol Cream-soda het my foon gelui. Oom Anton hulle was by Wynland Engen. Ek het gesê hulle moet toe sommer die Klipheuwel pad vat ons kry mekaar sommer langs die pad.

Heinrich, Ruth en Liezel was oppad uit Tableview en ons sou mekaar by Wimpy kry. Hulle het so bietjie laat gehardloop en toe kry ons mekaar sommer buite Malmesbury by ‘n padstal.

Miela probeer die BMW teken op sy baadjie toehou terwyl hy op ‘n KTM sit.

Hiervandaan het dit heel lekker gegaan. By Piketberg het Heinrich gou ingeswik vir ‘n toilet breukie  en ons het aangehou tot by die silos buite Piketberg. Hier net vinnig gestop vir ‘n ruskansie en vir Heinrich om op te vang. Oom Anton en tannie Bibi het solank gery aangesien ons my ouers, skoonouers en Christine by Kardoesie sou kry. Ons het amper almal so gelyk daar aangekom. Dit was tyd vir ‘n take-away koffie.

Die take-away koffie is gou bestel en ons het ‘n lekker koffie weggesluk. Fiela het saam met oom Anton en tannie Bibi gery en was so gelukkig soos ‘n vark in Palestina. Planne is gemaak dat ons sal afdraai op die Cederberg/Algeria pad. Van die mense in die groep, het weinig al die pad langs die dam af gery. Almal sien altyd Clanwilliam dam se wal en dis die indruk wat jy van die grootte van die dam het. Op die laagwater brug oor die rivier het ons eers gestop en bietjie fotos geneem. Fiela het die rivier se watertemperatuur saam met Heinrich gaan toets en vandaar is ons links al teen die dam af.

  

Almal was verbaas om te sien hoe groot die dam werklik is. Ons het ‘n lekker plekkie langs die dam gevind en ingetrek vir ontbyt. Ek het met die beplanning van die toertjie geseê ek het net een reel. Ontbyt sal nie gekoop word nie. Dus geen Wimpy etc nie. SLEGS tuisgemaakte happies. En was die verskeidenheid nie lekker nie. Tuisgemaakte frikkadelle, kook-eiers, broodjies, koffie. Ons het die naweek omtrent lekker afgeskop.

Van hier het die roete al langs die dam af gekronkel. Clanwilliam toe. In Clanwilliam gekom sien Emile die KTM se nommerplaat het gegroet. Die vriendelike man van die Ford garage kom oorgestap en sien dit en sê sommer dadelik waar ons ‘n nuwe een kan laat maak. Intussen maak ons gou vol en Emile ry af om die nommerplaat te vervang. 45min later is hy geholpe en ons besluit om die roete bietjie aan te pas aangesien ons bang was die tyd vang ons. Van hier het ons die N7 bestyg rigting Vanrhynsdorp.

By hierdie boonste garage het wyle Tolla nog so die manne gevang met die Tolla-bakkie wat nie wou start nie. As ek reg onthou het hy toe 2 Panados en ‘n bietjie water in die tenk gegooi en daar vat die ou weer.

Op Vanrhynsdorp het ons gou volgemaak en rigting gevat Nieuwoudtville toe. Hier is ‘n welbekende motorfiets museum. Met meer as 400 motorfietse is dit nogal iets om te sien.

Ek het gou gaan geld trek en MTN lugtyd gekoop. Op ‘n sekere punt by die Veldkombuis is daar MTN opvangs en met die dat Chantelle met die bakkie oppad was wou ek darem op hoogte bly van hul vordering. Oom Anton het die bostrok se neus solank in Loeriesfontein se rigting gewys en Heinrich was kort op sy hakke. Ek was nie bekommerd nie aangesien ons hulle weer behoort te vang voor hulle die afdraai na Kliprand/Brakkie bereik. Dit was toe nou nie so nie. Miela ken gelukkig die pad en ek het hom laat voorvat Brakkie toe terwyl ek die res gou in Loeriesfontein gaan haal het. My pa het ook Loeries toe gery om gou 2 coolers met ys op te tel. Met die manne in die dorp opgespoor het ons koers gekies plaas toe. Miela hulle het by oom Ewie se hek gestop en daar is bietjie vloeibare verversings afgesit deur my pa. Ek het nie lang stories gemaak nie aangesien die bome al begin lang skaduwees gooi het.

Ek het Appie sommer by die ingang na die plaas raakgeloop en hy het gesê oom Klaas en tannie Danelia is reeds bo by die Veldkombuis. Ons het maar die grootpad gevat en sommer by die indraai na die Veldkombuis kry ons menige motorfietsryer se groot vrees. SAND!! Ek het sommer in die eerste 3 meter amper my stopsels losgeval maar het wonder bo wonder bo gebly. Almal is darem ongeskonde deur. Ek trek toe bo op die kop af vir ‘n fotosessie en die ander manne ry solank.    

Nie te ver in die pad af nie sien ek die manne dam op. Miela het ‘n skermutseling gehad met die wal langs die pad. Met die nader-ry sien ek die plek lyk bekend. Selfde plek waar ek in 2014 so bietjie die pad byster geraak het. Later die aand sal dit toe uitkom dat Emile op die spesifieke plek met die Dakar plaas gekoop het, ek het toe in 2014 ook vir my ‘n stukkie grond gekoop en Emile het toe 2016 net die tradisie voortgesit en seker gemaak die stukkie grond behoort nog aan die Matthee-familie. Ons het hierdie die Matthee S gedoop. ‘n Bordjie sal met die volgende geleentheid geplant moet word. Gelukkig was die enigste skade aan die ego. Ons reis verder tot by die Veldkombuis het sonder voorval verloop. Daar aangekom het oom Klaas ons sommer reguit op in die kloof gewys sodat ons kon kamp opslaan. Almal het vir hulle ‘n plekkie uitgesoek en begin tent opslaan.

My ma sê altyd. Sorg eerste dat jou kooi-goed uitgesort is. Met die tent opgeslaan het ek gou vir Chantelle gaan bel om te hoor hoe ver hulle is. Hulle was by Klawer en ek het vir Callie en Heinrich nader getrek sodat ons gou ry om hulle te gaan haal. Daniel moes al op Brakkie gewees het en Heinrich sou sommer saam met hom terugry kamp toe. Net mooi toe ons aankom na Brakkie se hek kom Daniel met die pad afgery. Heinrich het by hom ingespring en ek en Miela het koers gekies teerpad toe. Net na ons deur die trek-hek is sien ek iets beweeg regs voor in die pad. Menende dis ‘n steenbokkie. Toe ons by die plek kom waar ek die beweging gesien het dop ‘n groot rooijakkals deur die draad en draf rustig dieper die veld in. Gelukkig vir hom het ek nie ‘n skietding gehad nie en kon ek ook nie met die bakkie oor die draad nie.

Ons het vir Chantelle net anderkant Ant Grieta Skuinskoek se huis gekry. Ek het sommer my bakkie se wiel gevat en Chantelle het by Emile ingeklim. By die kamp aangekom het ons ingespring en vir Daniel gou gehelp om sy tent op te slaan. Oom Klaas, Tannie Danelia, Emsie en Appie was hard aan die werskaf langs die vuur. Voorgereg was skilpadjies, biltong en droewors en chips. Ek het so vooraf gaan proe hoe smaak die skaaprib en was die mense in vir ‘n treat!!!

Met elkeen se bord gevul met primecut skaaprib, aartappelslaai, mengeslaai, boerewors en roosterkoek het daar ‘n stilte oor die Veldkombuis gedaal. Almal was vreetsaam. Dit was die lekkerste skaaprib wat ek al geeet het. En ek het al ‘n hele paar skaapribbes deurgewerk in my leeftyd. Die kersie op die koek was toe die pot met Melkkos oopgemaak word. Ons almal was vol, maar het plekgemaak vir daai melkkos. Jaco en Eduard het toe ook opgedaag uit die Kaap. Die ouer jongmense het koersgekies katel toe. Chantelle hulle het die bakkie gevat en padgevat terug Brakkie toe waar hulle die aand sou oorslaap. Ons jongspan het lapa toe geskuif en die vuur ordentlik gestook. Grappe is vertel en ons sit nog so, toe se iemand maar hier stop ‘n bakkie. Stap uit en hier staan my silwer Hilux buite. Die ruit gaan af en ‘n baie opgewerkte vrou sê ek moet nou op my motorfiets klim en hulle tot by die plaas vat. Hulle het verdwaal. Uur en ‘n half later weer terug by die kampterrein. Ek en Callie het toe maar gedwee in LangJaco se bakkie geklim en hulle agtervolg. Almal in die Hilux sit vasgepak met baba-stoeltjies of slapende kinders en Chantelle moes elke hek oopmaak. So dis 3 hekke oppad uit, en toe 3 hekke oppad terug. By die eerste hek het ons net gestop, Carel mik so na die deur se handvatsel toe die Hilux se oopvlieg. Daai donkerkop klim uit en die hek word oopgemaak. Op daardie stadium was die humeur redelik kort. Vir Callie se beskerming het ek toe voorgestel hy moet haar los dat sy al die hekke oopmaak. En toe maak sy 3 hekke oppad uit ook weer oop. Totaal 9 hekke. Nou vir die wat ‘n plaashek ken, hulle het ‘n kettingtjie aan wat om die paal gaan en weer inhaak. Tolla het die storie vertel van swingry op Citrusdal en die manne in die swings wat toe met die wegvlie met die wiel gelykhang. Nou daardie haak aan die kettingtjie het my aan die storie herinner soos die hekke oopvlie van befoeterheid.  Toe ons by die hek net na Die Hel kom sien ek bakkieligte van onder met die pad opkom. Ek en Callie draai toe om en begin maar weer die terugtog. Ek het so teen 1:00 halt geroep en verstaan van die manne het eers teen 3:00 in die bed gekom.

Saterdag oggend was almal maar traag vir opstaan. Die idee was om vroeg in die dorp te wees vir die basaar. Let wel. Die IDEE. Die uitvoering het egter nie so vlot verloop nie. Ons het sommer van die Veldkombuis koers gekies dorp toe. Die sandstukke het verbasend lekker gery so vroeg in die oggend. Weet nie of dit was omdat die grond nog koud was en of dit die vorige aand se vloeibare moed was nie. Die dorp het gewink en toe ek my kom kry gallop ek en Witvos heel voor teen ‘n lekker 120km/h! By die teerpad het ek net gewag dat almal weer bymekaar kom en toe sit ons die stuk in BASAAR toe.

Die laatslaap was nie so goeie idee nie want die goete op die basaar het letterlik soos soetkoek verkoop. Daar was darem nog vleis oor en pannekoek. Ons lê toe so bietjie weg onder die pannekoek. Hier het ek toe ook vir Zanie de Villiers en haar ma raakgeloop. Die vriende wat ook van Worcester af kom maar ook nou verbintenis het met Loeriesfontein. My pa het weer vir Gezina du Toit(nee Louw), dogter van oudraadslid Elie Louw, ook afkomstig van Worcester raakgeloop. Nou kyk as ek in die wêreld is, is die dorp heel laaste op my lysie van plekke om te besoek.

Ons almal het besluit dat die volgende stop Loeriesfontein Central Traders of in kort LCT sal wees. Ons was lus vir ietsie lekkers. Ons het die hele stoep beset en die mense net voor ons het milkshakes gehad. Ek vat toe ‘n kans vir ‘n koffie-milkshake en jou wrintie-waar. Noelene se ek kan maar bestel. Op die ou einde het meeste van die mense milkshakes gedrink en ons bestel toe ‘n bord of 2 slapchips. Wat toe uitdraai om 3 borde te wees. LCT het ‘n spesiale sous en die chips is nog home-made. Nie koop in pakke en deepfry gou nie. Ek dink ek het 2 van die 3 borde chips geëet. Al agter die lekkerte en die sous aan.

Gedurende die eterasie het ek gou oorgestap Kooperasie toe. Hier ontdek ek toe rekke waarmee ek my bagasie op die skoeter vastrek vir BAIE goedkoper as in Kaapfontein. Ek koop toe sommer 2 stelle. Terug by LCT het ons so stelselmatig begin klaarmaak en betaal. Die volgende stop was Die Windpomp Museum. Oppad soontoe sien ek Loeriesfontein se klerewinkel regoorkant die Spar. Stop gou en hardloop daar in. Kry toe 2 pare Mohair sokkies teen R80 per paar asook ‘n USB karcharger vir die selfone. Net af in die pad en om die draai het die Windpomp/Fred Turner Museum ons tot stilstand gebring. In ‘n wêreld en gebied waar water skaars is, is windpompe letterlik die lewensaar van mens en dier dwarsoor die wêreld.

Deesdae word windpompe vervang met nuwerwetse pompe wat op sonkrag loop. Hulle is net vrek duur. Ons het so bietjie terug in tyd gegaan met ‘n ossewa, asbosskerm ens. Elke keer as ek hier inloop staan ek verwonderd aan hoe vindingryk ons voorvaders was en hoe goed in die natuur gebruik is om hulle lewe gemakliker te maak. Om terug te kom na die Asbos skerm toe. Die dame by die museum het vertel dat die asbosse altyd onderste-bo op die skerm gepak word. Dit help dat die water afdrup en die onderste gedeeltes van die skerm digter maak. Nog ‘n rede vir dit is dat dit enkelpunte van die asbos na bo wys en dan ‘n soort van tregter vorm wat maak dat die rook altyd na bo trek en nie warrel in die skerm nie.

Van die Museum het ons gestop om gou cream-soda in die skoeters te gooi en met die stop daar toe twee manne van Vredendal op Honda XR650’s. Hulle het ook met dieselfde pad van Kliprand af gekom. Sommer so vir die dag net ‘n draai gaan ry. Met als vol petrol het ons net na 1 koers gekies Brakkie toe. Oom Ewie het ons voorgekeer en gese ons moet gou ‘n draai maak op Graafwater. Miela het sommer voorgevat en ek het hier by Witwater kortpad gevat deur die veld. Duidelik het daar bitter lanklaas ‘n voertuig op daardie paadjie geloop en hel was dit mooi. Net my spoor in die veld en die blomme plate teen die pad.

 

By oom Ewie het ons gou ‘n koeldrankie genuttig en ek se toe ek wil sommer veld deur Veldkombuis toe ry. Heinrich se toe hulle ry saam en ons ry toe veldlangs en kry die mooiste plate blomme.

Oppad Veldkombuis toe het ek nog gestop vir ‘n vinnige foto of 2.

Aangesien die trippie op kort kennsgewing gereel is het oom Klaas nie tyd gehad om stortgeriewe op te rig nie. Ek het die Dinsdag voor die trip inderhaas en heel toevallig te lande gekom by Tent & Co in Paardeneiland. Daar het een van hulle verkoopsmanne, ‘n swart outjie my gevra of hy kan help. Daar maak ek die oeroue fout, takseer die man op sy baadjie. GROOT FOUT. Lanklaas het ek sulke flinke en goeie diens gekry. Hy het my sommer gou gehelp en wat ek baie waardeer is dat hy my raad gegee het wat koste-effektief vir my sak was, maar wel dit doen wat ek wou he. Gou-kyk het hy my verlos van die note in my sak. Les vir die dag. Never judge a book by it’s cover.

Terug by die Veldkombuis. Ek en my pa, Carel en Wikus het begin om die stort aanmekaar te sit. Met als wat mooi staan het ons die stort gou getoets. Hy het werklik mooi gewerk. Plan is toe om die water met ‘n gas-burner warm te maak. Ek draai toe die gas oop net om te hoor hy lek by die regulator. Draai die regulator stywer vas en daar staan ta met die regulator in sy hand. ‘n Koue stort was ons voorland. Carel en Wikus het die stort eerste trotseer en ek het ‘n redelike tydjie na hulle ook maar moed(voggies) gevat en die stort aangedurf. Dit was koud. Maar op ‘n snaakse manier eintlik vrek lekker. Baie van die mense het die waterval gaan uitklim en dis nogal scary hoe die avonturier in mens uitkom. Ek wonder altyd wat gaan aan aan die bokant van die waterval. Waarvandaan kom die water? Is daar ‘n natuurlike dam aan die bokant? Hoe lekker was dit nie om daar op te klim nie! Het ‘n rooikat spoor gekry en ‘n klipspringertjie se spoor.

Die ander mense het by oom Klaas in die huis gebad en gestort en ons hardebaarde het die koue aangevat. Verseker weet ons nou die patent werk en koud sal ons nie weer stort nie.

Die kinders het ons heel dag al geroer oor kettie en windbuks skiet. Die windbukse het uitgekom en vandaar is daar teiken geskiet, kettie-rekke het geklap en effe later het ons die reuk van vuur gekry.

Op die spyskaart was skaapnek, soet butternut met heuning en kaneel oor, orige aartappelslaai en ‘n lekker beetslaai. Die skaapnek en butternut is in die klei-oond gaargemaak. Iets wat die stadsjapies nie ken nie. Ons almal het gaan posvat in die boonste skerm en die vuur het die omliggende rotse met drogbeelde laat dans.  So met die skemer het Christine ‘n panoramiese foto geneem van die boonste skerm af. Met die dat sy inzoom op die foto ontdek sy dat sy ‘n spook afgeneem het.

Die veelbesproke foto

Oom Mic, een van die groot plaaslike geeste het ‘n spesiale uitnodiging gekry. Met sy hees stem mag hy maar ‘n storie vertel. In my 23 jaar wat ek hier kom het ek nog nooit dieselfde storie 2 keer gehoor nie. En oom Mic mag maar ‘n storie vertel. Met die dat Christine die spook afgeneem het kom die storie van Oom Faan tevore. Nou as jy die storie wil hoor, moet jy maar die Plaaskombuis kom besoek. Neukery is net oom Mic gaan nie die een wees wat dit vertel nie. Die manne het die bakkies nader getrek om die voetbal oor die draadloos te luister.

Oom Mic en Miela

Ons het toe gaan draai by witspoke, swartspoke en vaalspoke. Daar is later ‘n bottel melktertjies uitgetrek om die koeligheid so bietjie te verjaag. Oom Klaas en tannie Danelia het laat weet die kos is reg en was ons in vir ‘n treat. Die vleis het van die skaapnek afgeval. Butterskorsie met heuning en kaneel. Almal het hulle blinkbek geeet. Nagereg was melktert en lekker koffie.

Die span wat in die huise geslaap het, het nog so rukkie gekuier en toe huiswaarts gekeer. Ek het die jongspan so bietjie met die bakkie uitgevat om die naglewe te gaan sien. Ek het so rukkie terug ‘n lekker spotlight gekoop vir min geld en dit was perfek vir hierdie uitstappie. Ons het steenbokkies gesien, bakoorjakkelse, 2 trek-springbokke, skape en ‘n bakkievrag hase! Met die terugkeer het ons ouer jongspan het weer vuur gestook en lekker in die lapa gekuier. Ek het later besluit om te gaan oe rus aangesien ons die volgende dag weer die 500km terug Kaap toe moes aanpak. Deur die nag het die wind opgekom en geruk aan die tente. Ek het die wind so rukkie lê en luister en toe opgestaan om die storthokkie af te slaan. Met die storthokkie afgeslaan het ek teruggekruip in my tent en moet sê toe het ek vir dood geslaap. vir so uur en ‘n half. Ons almal was maar traag om op te staan. So stuk-stuk het ons ontwaak en afgestap Veldkombuis toe. Die eerste manne het die ketel/urn opgestart vir ‘n welverdiende koffie.

Appie het vroeg al opgedaag en daar is sommer dadelik ‘n bulvuur gemaak. Nie lank na dit nie het oom Klaas en sy span aangeland en daar is in alle erns begin met ontbyt. Roer-eier, kaasworsies, bacon, brood, roosterkoek, skuinskoek, gebraaide uie en mushrooms, oorskiet skaapnek, skilpadjies, skaaprib en gebraaide tamatietjies was op die spyskaart. Ons het aangesit vir ‘n feesmaal!

Na ons die innerlike verkwik het, het die opruim en oppak begin. Dis altyd die gedeelte wat ek die meeste haat. Ons het stelselmatig begin opruim en die voertuie begin laai. Daar is lasate paar fotos geneem en ‘n groepfoto.

Nadat als gelaai is het ons gou ‘n laaste stop op Brakkie gemaak om te groet. Maar voor ons die grootpad aanvat het Callie en Lana besluit hulle moet darem net eers vir hulle ‘n stukkie grond koop. Op die laaste 5m sand. Gelukkig was daar nie skade nie en die spoed was baie laag. Van Brakkie af is ons Graafwater toe om vir Eduard op te tel. Oppad het Callie gevoel sy Swart Hings se agterste skokbreker is nie meer met ons nie. Ons het gegroet by oom Ewie hulle en Ilana het saam met my gery tot by die teerpad. Oom Anton en Tannie Bibi was glad nie haastig nie en is vandaar dorp toe om eers bietjie te gaan rondloop. Ons het maar die krane oopgedraai aangesien ons nog ‘n redelik afstand gehad het wat voorle. Vanrhyns pas het ek op nommer 99 die afdraai na regs geneem om by die boonste uitkykpunt te stop. Callie was te vinnig en besluit toe om die onderste afdraai na regs te vat. Ligte foutjie aangesien daai pad omtrent sleg was. Callievallie het seker gemaak hy besit genoeg grond in die Noordkaap en hom nog ‘n stukkie aangeskaf. Wikkels het gou gehelp dat hulle die skoeter optel en ons het maar op veiliger grond gestop vir ‘n paar fotos. Vanrhynsdorp het ons volgemaak en ons volgende stop was Kardoesie waar ons net sou finaal groet. Ons het Kardoesie net oopgevang en gou ‘n bordjie slaptjips afgesluk met ‘n melkskommel. Net voor Citrusdal het die Kat ‘n voeltjie gevang wat saamgery het tot by Kardoesie.

Ek het hierdie foto op Gesigboek gelaai en ‘n vriend van my lewer toe hierdie pragtige kommentaar wat die Knersvlakte so mooi opsom: ” So wyd soos die Heer se genade.” – Andre Rossouw

i

Ons het almal gegroet en my ouers het afgedraai Porterville toe en ons het vir oulaas gou petrol ingegooi in Piketberg. Die laaste ent pad het ons gewikkel en was so rondom 19:00 almal veilig by hul bestemmings. Goed gatlam, maar tevrede. Na my aankoms by die huis het almal laat hoor hulle is veilig. Die volgende boodskappe was wanneer maak ons weer so? En gaan ons volgende keer langer bly?? Nou ja. Lyk my 2017 is reeds vol en hy moet nog aanbreek!!

As jy Namakwaland toe kom huil jy twee keer. Wanneer jy daar aankom en wanneer jy weer daar weggaan.

Namakwaland, mag die Here ons spaar om volgende jaar weer in jou buidel te kom nes-skop. Al is dit net vir ‘n naweek.

Matewis oor en uit.

 

Karoo Kinkels

Soos julle reeds gelees het uit die vorige blog – Weskus Hokkie Weskus Hemel was die trippie na Die Hel reeds in wording en eintlik klaar beplan. Verblyf was effe van ‘n issue maar die stofpad gode het gekyk na ons en dinge so laat uitwerk soos ek oorspronklik wou ry.

Van die begin af het 5 man vasgemaak, en 3 moes nog toestemming by die regering(pantoffel), die werk, of die bankbestuurder kry. Dus was ons ‘n vyfmanskap. Ek, Spykerkuif, Hommel, Wikkels en Callievallie. Zack het onder groepsdruk geswig en sommer sy geld ook betaal. En toe word ons 6. Almal het sommer dadelik hulle gelde oorbetaal en die plekke is almal betaal en bevestig. Die roete het in die aanloop so 2 keer verander en actually langer geraak as wat oorspronklik beplan is. Als moes reg wees. Pannier racks en self-opblaasmatrasse is ingevoer uit Port Elizabeth, spotlights is aangesit op fiets, nuwe bande is gekoop en oorgetrek. Fietse is gediens, remme vervang als in afwagting op die naweek van die 29ste April.

VLNR: Hommel, Kat(Ek), Spykerkuif, Sak, Callie, Wikkels

Daar is besluit ons moet ‘n braai hou. Sodat almal weet wat om te vat en sodat ons nie dupliseer nie. Spasie is beperk en elkeen wil net die nodige saamry. Vrydag aand 8 April kom ons almal toe bymekaar vir ‘n braaitjie met ‘n slaaitjie. Spykerkuif het die manne almal ontmoet, vrouens het in die kombuis vergader en die kinders het die hele werf vol baljaar. Lang storie kort het ons so lekker gebraai dat ons teen 2:15 die volgende oggend nog steeds nie eintlik oor die benodighede vir die trip gepraat het nie. Almal die volgende dag die GS Trophy challenge gaan kyk het by Zone 7. Ons almal was dit eens dat ons een ding weet. Elkeen ry met sy eie fiets. Dis nou vroeg Sondag-oggend 17 April soos ek hier sit en skryf. Ons weet nog steeds nie wie vat wat nie. Whatsapp sal maar later ingespan word om gou die ou dingetjies te reel

Ek het ook so onder die radar die volgende 2 fotos gekry.

Nou kyk, as ‘n man al 3 weke voor ‘n trip sy fiets so pak dan is hy lus vir ry. Of hoe Spykerkuif??
Ons het gou ‘n bymekaarkoms gereël by Kriges en net die laaste fynere detail bespreek. Met elkeen wat weet wat hulle moet bring is ons uitmekaar en het die dae begin aftel tot Vrydag. Ek was in die bevoorregte posisie om van die Woensdag al af te wees en het bietjie dinge rondom die huis gedoen en so stadig my fiets begin pak. Die idee was om Donderdag middag deur te ry Worcester toe, vinnige koffie by my ouers en dan deur na Spykerkuif waar ek die aand sou oorslaap.

Daar was ‘n ernstige weather-warning uit vir swaar reën en wind en selfs sneeu op die hoërliggende dele. Ek het die weer angstig dopgehou en sommer by voorbaat al my bagasie in swartsakke gesit. Die aluminium saalsakke is ‘n redelike duur uitstappie en moet nog aangepak word. Ek het vir Chantelle gegroet en in die pad geval. Witvos gou vol petrol gestamp en die stuk ingesit Worcester toe. Pas oor. Net so aan die begin van die pas kom ek agter Witvos se flikkerligte is dood. Asook die spotlights en my dashboard ligte. Ek het maar vandaar ernstig die regteroor gedraai sodat ek nog gou by my ouerhuis die tenk kon afhaal en kyk wat fout is. By die huis gekom was dit 5 minute toe is Witvos se tenk af en al die drade en plugs ensovoorts op hande om gou te kyk wat is fout. Pa het ‘n multimeter uitgepluk en begin lesings vat. Moet sê dis een ding wat ek love van my 1150, hulle is BAIE maklik om aan te werk en jy kan met min moeite by als uitkom.

Ek het onlangs aangesluit by ‘n nuwe groep manne wat ook almal 1150’s ry. Een vragie en 2 antwoorde later het ek die fout gekry. Gotta love the 1150 Owners group!!  Vinnige trippie Autozone toe, R97 en ‘n nuwe relay verder is Witvos weer belig soos ‘n vliegtuig wat kom land. Ek het een van moeder se befaamde panbroodjies gehap, lekker rustig koffie sit en drink en gou bietjie opgevang. Skuins voor 6 het ek gegroet en die kort rit gevat na Spykerkuif. Die weer het ernstig begin opsteek en die wind het ook baie opgetel. Ek en Spyker het lekker vuurtjie aangesteek en ‘n Kapteintjie genuttig soos ons gebruik nou al geraak het as ons saamkuier. Robert (Old School Biker) het ook ingeloer en kom hallo sê.

Ons het ‘n lekker worsie gebraai vir hotdogs en so met die braai saam het die druppels begin val. Ek sit en hou al vir ‘n maand lank die weer dop en het geweet hierdie gaan ‘n groot storm wees maar hy gaan vinnig oor wees. Ek het die manne mentally voorberei op ‘n nat Vrydag op die fietse asook redelik wind.

Deur die loop van die nag het ek maar min geslaap. Dis gewoonlik so voor ek ‘n trip aanpak maar met die weer wat so goor gelyk het was ek net nog meer on edge. 3 Manne, Zack(Sak), Carel(Callievallie), en Wikus(Wikkels) moes die volgende oggend 5:00 uit die Kaap ry.

Skuins voor 5 het die foon begin mal gaan met boodskappe en jaloerse manne wat laat weet ons moet dit geniet ensovoorts. Die manne was oppad en ek en Spyker het ons eerste beker koffie deurgewerk. Die manne het almal veilig arriveer.

Almal behalwe Hommel. So teen 6:33 kry ons ‘n boodskappie. Ek ry nou. Net na 7:00 bel ek vir Hommel. Hy is nou in Villiersdorp.

Met die dat ons wou wegtrek by Spykerkuif wil Sak se fiets nie start nie. Gou jumper kabels uitgehaal en daar dreun die ou weer.  Ons het afgesit Laerskool Worcester Oos toe. My alma mater en ‘n skool waarheen ek tot vandag toe nog gereeld teruggaan. My moeder is ‘n Graad R onderwyseres daar en hulle tema vir die week was beskermende klere.  Ons het bietjie ons klere vir die kinders gaan wys sodat hulle eerstehands kon sien en voel hoe ons aantrek.

 

Hommel het met groot gejuig ook die pad gevind tot by ons en het toe sommer ingestaan sodat die kinders kan sien hoe lyk iemand met al hulle klere aan.

Intussen is daar besluit Sak se skoeter kort ‘n nuwe battery. Goukyk toe is die ou battery uit en my pa en Sak oppad om ‘n nuwe pas-aangeeër vir die fiets te soek.

Soos julle kan sien kyk Sak se vrou mooi na sy vel. Nivea for men nogal!!

Kinders het intussen na ‘n fotosessie weer hasepad gekies terug klassies toe en my ma het koffie aangedra om bietjie die koue te verjaag. Sak en my pa het teruggekom en so gou soos nou het die fiets weer gedreun. Die ooppad het ons almal geroep en ons het padgevat rigting Matjiesfontein. Net buite Worcester het die reën so saggies begin uitsak. Van bo-op Hexrivier pas was dit aansienlik harder tot in Touwsrivier. Hier was reeds ‘n paar fietse onder die skadu-nette ingetrek en ons het gou die tenke vol petrol gemaak.

Van Touwsrivier af het ons BITTER swaar gery. Dit het sommer ernstig gereën en die pad was baie besig. Wat dit erger gemaak het is die trokke. Die risiko om verby te steek verdriedubbel as gevolg van die sproei wat die trokke se wiele opgooi.  Matjiesfontein se afdraai kon nie gou genoeg opduik nie.

Op Matjiesfontein het ons ‘n welverdiende koppie koffie gesoek. Die koffie raak toe sommer 6 cappucinos. Iemand bespeur toe ‘n biltong broodjie en dit raak toe 6 biltongbroodjies. Dit sou die verloop van die naweek geword het. WANT. Ons is mos maklike mense.

   

In die reën het ons arriveer, in die reën het ons vertrek. Van Matjiesfontein noord in die rigting van Sutherland het ons omtrent konstant teen ‘n FRIS wind gery wat gepaardgaan met reën. Van voor. Ons het op ongeveer 10km van die hele stuk pad tussen Matjiesfontein en Sutherland nie reën gehad nie. Met ons aankoms op Sutherland het ons sommer direk petrolpompe toe gery en volgemaak. Witvos se petrolverbruik is normaalweg rondom 17km/l, hierdie wind/reen episode het my te staan gebring op 14.62km/l.

Wat is ‘n besoek aan Sutherland dan nou sonder ‘n besoek aan die hotel. In die hotel het ek sommer dadelik tuis gevoel. Die bar in die hotel duidelik deel van my gemaksone as mens na sy naam kyk.

  

Na ‘n lekker Kaptein en Coke het ons Sutherland vaarwel geroep. Volgende bestemming Merweville.

Oppad na Merweville het ons grondpad gevolg. Aanvanklik was niemand vreeslik opgewonde om bande af te blaas nie en ek het sommer voorgevat en gery. Daar het so regte fyn Kaapse reentjie uitgesak. Net genoeg om jou gesig nat te maak as jou visor oop is, net te min om die water te laat afloop as jou visor toe is. Dit het die ryery bemoeilik. Ons het toe die reën skietgee gestop en toe word daar bande afgeblaas.

Ons is Rammelkop pas in die reën af en ek moet sê dis nogal iets om te beleef. Aan die onderkant van die pas het ons net gestop om weer te regroup. Ek het al staande aangery gekom, gestop, steeds staande(fout nommer 1) en die handvatsels ‘n aks na regs gedraai(Fout nommer 2). Witvos het liggies na regs gekantel ek het gou wydsbeen my voete geplant gekry en die fiets probeer regop hou. Nou 250kg kan jy net vir so lank ophou. Ek het boedel oorgegee en Witvos so sag moontlik laat val en gespring. Witvos het mooi op sy sy gaan lê(dankie vir crashbars). Voordat die kameras nog uit was het Spykerkuif my alweer gehelp om hom op sy wiele te kry. Ek was die eerste casualty vir die naweek.

Die res van die rit het sonder voorval verloop tot in Merweville.

Merweville was eintlik vir my nogal ‘n hoogtepunt aangesien ek die tv-reeks Die Boekklub slaafs gevolg het. Ongelukkig met die weer het ons nie vreeslik tyd in Merweville spandeer nie. Ek wil defnitief teruggaan en sommer een aand in die dorp oorslaap en verken. Dis nogal ‘n mooi klein dorpie en die kerk is prominent soos in amper enige Karoodorpie. Ons het voor die kerk stilgehou vir ‘n vinnige foto-sessie.

 

 

By die kerk is daar ‘n oorgang oor die kanaaltjie vir voetgangers. Sak het die voortou geneem en het sommer hier oorgery. Ek het gevolg en Hommel het besluit hy kan nie agterbly nie. MAAR. Hy het vergeet van sy panniers. Daar was ‘n dowwe knal en Hommel het sy linkerkantste pannier bietjie karakter gegee. Gelukkig was daar geen ander skade nie. Die plan was om grondpad langs te ry tot by Leeu-Gamka. Tyd het ons ingehaal en ons moes maar die teerpad vat tot by Prins Albertweg. Vandaar was dit reguit Leeu-Gamka toe om die nodige koeldrank ens te kry vir die aand. Ons is weer terug in die rigting van Prins Albertweg en het die Kruidfontein afrit gevat Abrahamskraal toe.

Vriende van my ouers besit Abrahamskraal en het dit omskep in een van die mooiste trou venues en ‘n prag gasteplaas. Een ding van die Karoo, maak nie saak waar jy jou bevind nie, die agtergrond is die perfekte backdrop vir ‘n mooi foto. Met die aankom op die werf het oom Johan sommer aangestap gekom. Ek het sommer dadelik tuis gevoel toe ek gegroet word met sy kenmerkende stewige handdruk en hy wat altyd sê: “Matthee, welkom hier by ons”.  Die manne het hulself sommer voorgestel en oom Johan het ons sommer gaan wys waar ons kampplek vir die nag is.

Om als in perspektief te bring het ek sommer paar fotos ingesit van hoe Abrahamskraal gelyk het 7 jaar terug. Ek het met skok verneem die laaste keer wat ek op die plaas was, was met my pa se 60ste verjaarsdag.

EENDAG, sal ek my eie karoo huisie hê

Bo die einste saaltjie waarin ons geslaap het

Oom Johan heel regs

Ons het van lank voordat daar enige sprake was van ‘n gastehuis gereeld naweke hier op die plaas kom spandeer. Toe was daar geen krag, warmwater het gekom van ‘n donkie buite die huis en kerse vir lig. As kind het ek geleef vir hierdie naweke, want daar is skaap gewerk, gebraai en teiken geskiet. Hopelik kan ek eendag my kind dieselfde bied en so in die natuur grootmaak.

Oom Johan het gedagte gekry en gese as ons wil kan ons sommer in die saaltjie slaap, dan hoef ons nie tente op te slaan nie. Hierdie was ‘n heavensent en almal het sommer dadelik ingestem. Ons is die saaltjie gewys en die manne het sommer vinnig begin afsaal. Ek het vir tannie Hestie raakgeloop en eers bietjie gesels. Haar seun Dihan en sy verloofde saam met die toekomstige skoonfamilie het na die trou-venue kom kyk.

Een ding wat ek van my ma geerf het is die feit dat jy eerste sukkel om jou slaapplek reg te kry. Sy, en so ook my ouma het altyd gesê: “My kind, voordat jy enige iets doen, sorg dat jou kooigoed reg is.”

Ons het vooraf met tannie Hestie gereel vir ietsie vir die binneste en allamapstieks. Was dit nou ‘n lekker affere! Lekker dikgesnyde skaaptjops, boerewors, aartappelslaai, wortelslaai en natuurlik roosterkoek!! Ons klere was goed nat en wat is dan nou beter om klere droog te maak as ‘n lekker vuur. Spykerkuif het vir ons die chops meesterlik gebraai en ons het soos konings geeet. Na ‘n laaste koffietjie het ons gaan inkruip. As ek so na die snorkery geluister het, het almal van hulle motorfietse gedroom en dreungeluidjies gemaak. Sommige van die manne met free-flow pype en ander met standaard uitlaatpyp.

Na ‘n goeie nagrus en lekker oggend koffie het ons so stelselmatig begin oppak. Die aanvanklik plan was om Meiringspoort te gaan ry Saterdag oggend maar deur die loop van die aand se braai het dit verander. Ons gaan Prins Albert bietjie verken en so ligte rusdaggie vat. In retrospek ‘n baie goeie besluit aangesien ons dan die slaghuis nie oop sou kry nie. Met die oppak het ons besluit om so laaste foto by Abrahamskraal se oorspronklike hek te neem. Nou die hek het ‘n baie unieke storie. In die verloop van elke troue wat op die plaas gehou word, gaan die paartjie en hang ‘n slot met hulle name en die datum op die hek. Indien daar kinders gebore word en hulle kom dan weer op die plaas word daar ‘n klein slotjie aan hulle slot gehang.

 

Natuurlik moes ons ‘n foto kry by die ingang na die plaas.

Die pad Prins Albert toe het gevoel soos teerpad. En ai, daai lekker walle so entjie voor die dorp. kan mos ‘n fietsie so effe airborne maak!!

In die dorp het ons eers so draai deur die dorp gery en toe besluit op die Coffee Shop langs die Hotel.

Aanvanklik kon niemand eintlik tot ‘n besluit kom oor wat hulle wil eet nie. Wikkels het prontuit gesê hy eet omelet. Op die ou einde van die dag, eet al 6 toe omelet, en al 6 cappucino!

Wikkels was so bevoorreg om in ‘n Kokkedoor bord bedien te word.

Reg oorkant die Coffee Shop het ek die bordjie Soetkaroo bespeur. Ek het voor die tyd gaan oplees oor goed om te doen in Prins Albert. Soetkaroo proe was hoog op die lys en ek moet sê dit is verseker ‘n stop werd.

Ons het gou gaan uitvind oor die proe-tye en vandaar ‘n draai gaan maak by die mini-olyffees op die skougronde. Ons is terug Soetkaroo toe en daar het ons sommer lekker wyn geproe.

En so bietjie vrae gevra en meer geleer oor hierdie besonderse wyne. Ons het opslag ‘n bottel van Suzie se soetes gekoop want ons het geweet die Hel gaan koud wees. Ons het die motorfietse sommer net daar gelos en oor die pad gestap slaghuis toe. Ons het net gery toe ek nog ‘n 1150 bespeur. Dis manne wat op die 1150 Owners groep is. Ek het sommer net daar gestop en gaan bladskud. Eers bietjie gesels en toe kom gesels al die manne. Die arme manne is amper in die donker in die Hel af en Baviaans ook in die donker gery.  Was lekker om slag ‘n gesig by die naam te kon sit!

Die slaghuis was ‘n byenes van bedrywigheid. En net soos ek hou van ‘n plattelandse slaghuis. Klein en persoonlike aandag. Ons wou 6 T-bones hv maar met die fietsry die naweek op die dorp was die T-bene uitverkoop en daar het nog een so 4cm dik agter op die tafel gelê. Die manne het toe maar besluit op Rump. Ek het dwarsgetrek en gese ek soek daai T-bone. Nou ja ons het die steaks mooi gaan wegpak in ons fietse en gou na die plaaslike grocer gery. Moet sê dit was ‘n redelike teleurstelling. Geen brood, geen aartappels, geen uie, geen mushrooms. Needless to say eet ek nie steak sonder mushroomsous nie. 4 blikkies creamed mushrooms later was ons geholpe. Enigste probleem was geen kardoesies nie!! Zack en Carel het toe sommer gou plan gemaak met lekker pastaslaai wat ons van die rak af gekoop het. Cokes is in 1liter bottels gekoop aangesien dit baie makliker in gaatjies gepak kan word. Daar is gou plek gemaak op die fietse vir die kos.

Ons moes een laaste stop maak. Die Bushpub.

Een dop later het die berg geroep. Swartberg. Ons het koers gekies uit die dorp. Die fietsry was nog aan die gang en ons is gewaarsku dat ons maar moet op die uitkyk wees vir fietsryers wat berg-af kom.

Vir enige persoon wat nog nie die Swartberg pas gery het nie, is die eerste keer op ‘n motorfiets deur die pas intimiderend om die minste te sê. Ek is al met ‘n kar oor die pas, en op ‘n stofskoeter kom mens eintlik eers agter hoe baie jy mis. ‘n Motorfiets het geen dak wat jou uitsig belemmer nie. Deur die eerste waterdriffie het ons eers gestop. Soos mens dieper inry is dit asof ‘n wonderwêreld rondom jou ontvou en die berge letterlik oopskuif om jou in te laat in sy diepste donkerste geheime.

 

Die rotsformasies in die pas is werklik iets besonders. Ek sal nog weer deur die pas wil gaan teen ‘n nog stadiger spoed. Ons het so sporadies gestop op draaie waar mens mooi ver kan sien en mooi fotos kan neem. Groot was almal se verbasing toe ons ‘n frikkie oppad af teen die pas raakloop. MET ‘n RESIESFIETS!!! Offroad bande opgesit en die man pak wêreld!

Oppad na die draaipunt was daar paar lekker hobbels en wat is dan nou lekkerder as om die oor so bietjie te draai as jy oor ‘n hobbel gaan. Al staande vind ek toe uit 3de rat en ‘n handvol regteroor op die regte tyd laat Witvos sy neus optel oor die hobbels en dan sit jy hom later weer sagkuns neer. MAN toe raak dit lekker. Ons het die boonste punt van die pas bereid waar ons moet wegdraai na Gamkaskloof, of soos dit beter bekend staan. Die Hel.

KAAPSE KLOPSE HET NIKS OP MY NIE!

Hier het ek my fiets amper vir die 2de keer neergesit.Met die reen was die grond baie sag. Ek klim rustig af en daar voel ek die fiets agtervolg my! Balanseer hom mooi op sy sidestand en toe kos dit alle krag om hom terug te druk op sy wiele! In die momentum het ek hom sommer vorentoe ook gestoot en seker gemaak hy staan op stewige aarde. Bietjie op in die pad was daar ook ‘n groep bikers. Ons het opgesaal en die rit in na Gamkaskloof het begin.

Die eerste gedeelte is bitter klipperig en ons het ‘n paar manne op fietse raakgeloop oppad in die Hel in!! Al trappende. Respek vir die manne en dame. Dit wil gedoen wees. Ons het agfetrek en die ander groep bikers laat verbygaan. Meestal 1200’s.

Met die stop het Spykerkuif gesien die een Coke op Sak se fiets spuit ‘n straal. Die hakkie het deurgeskuur en gemaak dat die bottel lek. Daar is ‘n paar watercrossings en ons almal is relatief maklik deur hulle.

Op die laaste draai voor die laaste sak tot in Die Hel het ons gestop. Dis ‘n goeie uitkykpunt oor die vallei asook om te sien of daar enige voertuie oppad uit is. Daar het ‘n V8 Diesel Cruiser teen die bult uitgekom en gestop. Ons gesê daar is nog ‘n paar karre oppad. Nou kyk, min dinge laat my hart vinniger klop. Maar daai Cruiser?? SJOE. Eendag.

Terwyl ons wag het ons die tyd gebruik vir ‘n paar fotos.

Met die laaste voertuig verby het ons die kort en vinnige sak na die Hel gevat. Hierdie is regtig nerve-racking en prentjie-mooi terselfdertyd met kort draaie. Dis seker nog die langste wat my fiets konstant in 1ste rat gery het. Maar dit is hierdie pas se geheim. Haak eerste en vergeet van konstant rem. Laat die fiets se engine jou terughou. Gou-gou was ons by die ingang na Die Hel. Ons was effe onseker oor waarheen maar het sommer gou op die bord by die ingang gesien waar ons moet wees.

Ons het die kaart een kyk gegee en besluit om almal ‘n rigting in te ry en bietjie te verken tot een van ons ‘n geskikte kampplek kry. Ons almal het op ‘n kol by een plek gedraai. Sak het die draai nie so lekker gemaak nie en daar lê sy fiets op sy sy. Hommel wil toe ook gaan inspeksie doen. En toe eindig hy so op.

Got a little Captain in you? Apparently het Sak en Hommel!

Spykerkuif het vir ons ‘n lekker beskutte plek gekry onder die bome. Ons het sommer gou afgelaai en besluit om eers na die winkel laer af in die Kloof te ry vir hout. Met die fietse afgepak het ons gou die winkel besoek en sommer 6 sakke hout gekoop. Terug by die kamp het ons begin tent opslaan en ons kooigoed regkry vir die aand se slaap. Met die omliggende berge gaan die son al vroeg onder en dit gee mens ‘n totale verwronge idee van tyd. Ons het sommer met die stopslag die ketels aan die kook gesit vir ‘n lekker koppie boeretroos. Met die tente se opslaan het Hommel soos die vorige dag vir ons groot plesier verskaf. Sien, die man praat bietjie met homself so in die opslaan en ons het nogal probeer om dit op kamera vas te vang.

Net voor ons kon vuur opsteek het vriende van Sak ook daar aangekom. Hulle het dieper in die Kloof oornag en net gestop om gou hallo te sê. Toe hulle weer wou ry wou Zanie se fiets nie start nie. Running start het nogal sports opgelewer.

 

Nie lank na dit nie het Spykerkuif gou die fiets uitmekaar gehad en multi-meter uitgehaal en begin lesings neem. Dit het nie goed gelyk nie. Ons het die fiets ge-jumpstart en sodra die kabel van die fiets afgehaal word het hy gevrek. Ons het die nuus oorgedra dat hy ‘n nuwe battery gaan nodig hê om op eie stoom die Hel weer te verlaat. Intussen het Wikkels begin vuur maak.

‘n Omie van ‘n staanplek langs ons het seker gehoor die hout sukkel om te brand en het oorgestap gekom om hulp aan te bied aangesien hy kameeldoring uit die Kaap saamgery het. Ons het ‘n vermoede hy wou vroeg gaan slaap. Wikkels het rustig die steakies gebraai, ons het die mushroomsous op die gasstofies warm gemaak en die manne het sommer ingelê saam met die pasta-slaai.

Koningskos!!

Ons het weggelê aan die kos en later so skuins voor 12 die bed gaan opsoek. Na ‘n goeie nagrus het ons nogal vroeg geroer. Almal het eers so uit hul tente lê en gesels met mekaar. Niemand was werklik lus vir opstaan nie. Die eerste manne het opgestaan en ons het so rus rus gaan stort en begin oppak. Ek moet Natuurbewaring ‘n groot pluimpie gee. Hulle geriewe is baie netjies en man was die warm stort lekker. Ons het opgepak en besluit om in die pad te val aangesien ons nie weet wat die dag mag inhou nie.

Die oggendlug was bitter mooi en in die berge het 2 troppe bobbejane met mekaar sit en redekawel. Daar was bewyse teen die deure by die badkamer dat hulle in die nag besoek kom aflê het. Die uittog het aansienlik gouer gegaan as die in-tog. Daar was redelik verkeer op die pad en ek kan soos ek hier sit en skryf, nou nog nie verstaan hoekom sommige dubbeldoel-motorfietsryers nie by die padreels hou nie. Almal het gekla oor manne wat aan die regterkant van die pad teen mal snelhede om blinde draaie kom. Sulke goed laat my gelyktydig yskoud en sommer my bloed ook kook. Ons het almal veilig die pad terug na die kruin van Swartberg pas bereik.

Na ‘n fotosessie bo by die kruin is ons af teen die pas. Die voorstel was dat ons by Kobus se Gat stop vir ‘n koue verversinkie.

Van hier het ons so stukkie teerpad gehad en vandaar die mooiste grondpad tot by Calitzdorp. Hierdie agterpaadjies is juweeltjies en word amper nooit deur die normale vakansie-reisiger verken nie. Op Calitzdorp het ons gou almal volgemaak. Van hier ry mens met die mooi Roete 62 en ek het voor gevat. Toe almal ge-regroup het, het ek die 1150 slag oopgetrek. En sommer van voor af verlief geraak op my fiets. Hy trek soos ‘n stoomtrein en hanteer soos ‘n go-kart! Deur die Huisrivierpas het ek begin om die ander te verloor. Ek het weer bietjie my spoed aangepas en die manne het almal so saam-saam afgedraai na Seweweekspoort. Ons het gery tot by die bord en eers afgeklim om effe te rus.

Die horlosie het al knap na 3 gewys en ons het besluit om Seweweekspoort die volgende oggend te doen. Die manne was redelik dun om die middel aangesien ons nog nie eintlik middag-ete gehad het nie. Met die aankom in Ladismith sou ons net gou geld trek. Toe trek die Steers ons oege, en wat is dan nou lekkerder as ‘n Steers chippie??? Sit kaassous by en jy het ‘n wenner! 6 Steers Cheezy Chips. Hoekom, want ons is mos maklike mense. Na ‘n dag van niks eet nie was dit ‘n wenner. Met so ‘n kwart van die gaatjie gevul het ons koers gekies Koedoeskloof toe.

Dit was sommer ‘n lekker kort rit. Met die aankoms by Koedoeskloof het ons een of 2 BMW 1200’s bespeur en ‘n gros KLR’s. Eugene ook beter bekend as Veldbrand op Wilddogs forum het ons met die afklimslag kom welkom heet en ons het reguit koers gekry Dwarsbar toe vir ietsie vir die keel. Kaptein en Coke het soet gesmaak!

Ou Koffietjie.

Halfpad deur die Kaptein het ek opgestaan en voorgestel dat ons ons slaapplek gaan regkry. Veldbrand het ons gewys waar ons kan kamp opslaan en kort voor lank staan die tente. Al wat ek kan sê. Pasop vir die sponsdoring. Van die manne het gou deur die stort gespring. Ons het met die tente opgeslaan weer afgesit Dwarsbar toe. Die Dwarsbar is bekend vir sy burgers, so wat anders kan ons dan nou eet as ‘n burger??

Dubbel-en-dwars Burger met chips en ‘n bloukaas sous. TO-DIE-FOR!!! Die manne het omtrent weggelê aan die burgers.

 

Spykerkuif se hare was lanklaas so plat

Met elke gaatjie in ons innerlike gevul het ons, ons beddens gaan opsoek. Die KLR manne het alreeds diep gesnork. Gedreun soos hulle fietse. Thumpers in die spreektaal of eensilinders.

Wikkels het die stort so net na 11 gaan uittoets en stomende warm water gevind. Ek het ook besluit om ‘n lekker warm stort te vat voor ek gaan oege rus. Ek het half ‘n onrustige nag gehad maar darem so tussendeur geslaap. Die oggend het die KLR manne vroeg al geroer. Ons wou ook vroeg wegkom aangesien ons ook ‘n redelike lang pad voor ons gehad het.

KLR Clan se manne. ‘n lekker vriendelike span manne.

Die KLR manne is vol dinge en grappe en het een van hulle manne se clutch lever vasge-cabletie. Hy het dit eers agtergekom toe hy in volle kit op die fiets gesit het reg om weg te trek!

Spykerkuif se maag was effe ongesteld die laaste 2 dae. Ons het ‘n meer komiese oomblik gehad toe ek hom vra of ek vir hom iets kan gee vir sy maag. Ek ry altyd ‘n Medic Kit saam en daar was Immodiums in. Spyker het gesê hy sal graag ‘n pilletjie wil hê. Ek deel hom toe mee dat dit setpille is. Daar was so oomblik van stilte en toe die antwoord: “Nee wat Swaerie, los dan maar eerder.” Ek kon my lag nie hou nie en het die ou maar gaan uithelp met 2 Immodiums.

Hier oorhandig Callie die Putty-cup aan Spykerkuif.

Eugene het kom se hulle is reg vir ons en ons het ingeskuif vir ‘n ordentlike ontbyt.

Na ontbyt het ons gou ons rekeninge betaal en teruggery Ladismith toe. Weer volgemaak en koers gekies Seweweekspoort toe. Die vroee oggendlug was verfrissend en Seweweekspoort is bitter mooi. Ek en Spykerkuif het albei ‘n grot in die berg gesien en dit dadelik gesien vir die perfekte foto-geleentheid.

Letterlik 2 draaie verder het die manne teen die pad gestaan. Ons het gestop en toe is die gala aan. ‘n Muskeljaatkat is ‘n dag of 2 terug raakgery en was al styf van Rigor Mortis. (No animals were harmed in the taking of photographs)

Die klomp was weer in ‘n mal bui: Volgens hulle: ‘n Oomblik van Stilte vir Kat.

Deur die poort het die pad oopgemaak en gevloei soos ‘n teerpad. Ons het ‘n gemiddelde spoed van so 100-120km/h gehandhaaf op die grondpad. By die Ladismith afdraai het ons eers gestop.

Van hier is ons Anysberg verby tot by die afdraai Montagu toe. Callievalliehyglynet het veral uitgesien na die afdraai aangesien daar ‘n uitgrawing is waar hy in die modder kan gaan speel.

 

http://%5BURL=http://tinypic.com/m/jb2yis/1%5DView My Video[/URL]

Nou ja die fotos en die video vertel die storie! Callieglyniehyvalook het toe stukkie grond gekoop in die Karoo. Terwyl ons hier staan het daar nog 2 manne op 1200’s gestop. Een effe geset en die ander een ‘n maer frikkie met ‘n optrekneus. Hulle het so 3 woorde gesels en in die pad geval. Nie ver af in die pad nie  kom ons deur ‘n laagwaterdriffie en hier staan ‘n Golfie met Kaapse registrasienommer. Vrou klim uit en se hulle het gaan staan sonder petrol. Of ons nie kan pype gee sodat hulle petrol êrens kan kry nie, en toe vra sy of ons haar nie ‘n geleentheid kan gee na die volgende dorp nie. Nou vra ek myself af: Hoe gaan staan jy 20km buite die dorp sonder petrol as die volgende dorp 140km verder le?? Ons het haar gesê daar kom gereeld boere verby en sy sal sommer gou gehelp word en in die pad geval.

Ons het later by Eyerpoort eers weer bietjie gestop. Dis ‘n plaas wat die groep besit waarvoor Hommel werk. Sak was wyd vooruit en het teruggedraai en ons daar by die indraai kom kry. Spykerkuif het video gevat van Sak wat verbyry. Net verby ons draai die ou om en DOEF. Sit hy sy fiets al staande op sy sy neer.

Die 2 frikkies op die 1200’s het op ‘n kol teen die pad gestaan en die voorste manne in ons groep is by hulle verby. Nie lank na dit nie kom hulle weer die manne verby. Nou kyk, as jy hierdie man die hel in wil he, kom jaag by my verby op ‘n grondpad en gooi my voertuig onder klippe. Die maergat wipneus frikkie het glo die manne verbygegaan en toe hy net verby is oopgemaak en die manne onder klippe gegooi. Seker so 40km buite Montagu is ons die meer gesette een van die 2 verby. Omtrent al uit al sy biker klere. Hy het darem gewys hy is OK. Ons het Ouberg pas rustig gesak.

Amper in Montagu staan die maer frikkie toe. Stop my nogal en vra. “Have you seen a guy on a red 1200??” Ek was toe reeds so effe kort van draad aangesien Philip gese het van die jannie wat hule so onder klippe gery het. My antwoord was as volg. Ja, het hom so 40km terug gesien. In mooi Afrikaans. Nou as ‘n mens se gesig ‘n vraagteken kan wees, was syne een. Voor hy nog verder ‘n woord kon se het ek sommer weggetrek.  As jy 40km vir jou pel wegry en julle is net 2? Dan moet jy sommer by die huis bly en obviously is julle vriendskap nie so heg nie.

Witvos het nader gestap aan 50000km op die klok. Ons stop by die padwerke was net voor 50000km. Witvos sou oorslaan net mooi in die middel van die pas in die middel van die padwerke.

\ 

Ek het besluit ek gaan hierdie foto nie mis nie. Sommer midde die padwerke afgetrek en gou die foto gekiek. Ek het sommer gou weer by die manne aangesluit waar hulle by die Stop/Go gewag het.

Ou Sak het sommer afgeklim want hy skuld ons al die hele naweek ‘n grappie. Dis lekker om ‘n varkie te is, te is.

Die langnaweek het einde se kant toe gestaan en die karre het van die Kaap tot Kairo gestrek. En die padwerke het nie veel gehelp nie.

  

Toe ons uiteindelik uit Ashton is het ons maar so bietjie die pap aangemaak Robertson toe. Ons het gou vol petrol gemaak en sommer bande gepomp.  Snaaks genoeg was die manne lus vir Sushi by Bourbon Street. Seker 15min nadat ons gestop het, het ons ‘n kelnerin opgespoor. Spykerkuif het gesê hy gaan in die pad val Worcester toe want dit was Jeanne se verjaarsdag. Ons het gegroet en die Africa Twin het mooi musiek in die Hoofpad af gemaak.

10min later het ons al die manager binne gaan vra of ons dalk iemand kan kry om ons te help. nog 5 min later het ons soos een man opgestaan en ons goed gevat en gery. Hommel het in styl op die agterwiel Mens kan nie kla oor die diens nie. Want daar is geen diens nie. By die Spur aangekom is ons ons tafel gewys. Sommer met die sitslag het ons besluit wat ons wil eet en drink. letterlik 5min later het die kelnerin ons drankies gebring. Sak het nog ‘n opmerking gemaak dat sy nie te lank met die kos moet maak nie. Haar antwoord: “Meneer julle kos is reeds klaar.” Nou magtag man, DIS MOS DIENS. So 10 uit 10 vir die Spur in Robertson.

Philip wou nie opdaag vir ete nie.

Na ons trommeldik was het ons koers gekies Kaap toe. Hommel het sommer agterpaaie gekies. Ons het gegroet en die 4-manskap het die verkeer Kaap toe aangedurf. Gelukkig ken ons al die agterpaaie en het sommer by Overhex afgedraai Aan de Doorns toe. Vandaar Nekkies om Rawsonville toe en toe Du Toitskloof Pas oor. Bo-op die pas het ons gestop en vir oulaas gegroet en ‘n laaste foto geneem.

In totaal gaan jy 5903 woorde lees.

Afstand wat ons gedoen het volgens my fiets se speedo was 1352km.

Petrol koste: R1160.61

Petrol gebruik: 94.06liter

Gemiddelde Brandstofverbruik: 14.36km/l

Tot ‘n volgende keer.

Matewis oor en uit.

Weskus Hokkie Weskus Hemel

Elke jaar met Chantelle se verjaarsdag en ons huweliksherdenking vat ek haar bietjie weg na ‘n plek en sy weet nooit waarheen nie.
Na 2 jaar agtermekaar by Arum Lily was dit tyd vir bietjie verandering. ‘n Week by die strandhuis was hemels. Moet se dis seker die eerste keer in ‘n lang tyd wat en omtrent heeltemal afgeskakel het. Gewoonlik slaap ek vakansie-tye so 1.5 uur, hierdie vakansie het ek so afgeskakel dat ek die Maandag-middag sommer vir 3 ure doodgeruk het.
Ons het die eerste naweek by die see ‘n lekker vol huis gehad. My ouers het bietjie deurgekom see toe en my “Brother from another mother” Johan Lesch (Panda) het ook ingeval vir bietjie kuier saam met ons. Ek moes die motorfiets ook deurvat en het hom sommer by Johan se ouers op Vermont gelos.

By die see het ons sommer lekker gekuier, lekker steak gebraai en bietjie gehengel. Vis het nie gebyt nie. Maar was lekker om sommer bietjie tyd saam met my Boeta te spandeer.
Die res van die week het rustig verbygegly. Te vinnig eintlik want nog so lui-lekker week by die see sou die batterye mooi herlaai het. Klein Fiela(Lisa-Mari) het haar omtrent gate uit geniet. Die weer by Franskraal was uit die boeke en sy kon baie tyd op die strand deurbring.

Maandag oggend die 15de het ons eers ‘n ontbyt deurgewerk, gepak en toe in die pad geval uit Villiersdorp uit. Franschhoek oor. Altyd lieflik om daardie pad op ‘n motorfiets te ry. Eerste stop was Paarl Mall. Wou vir my ‘n hemp of 2 koop. Loop by Markham in en daar kry ek die hemp wat ek al van November af soek!
Myns insiens is daar 3 goed wat ‘n conversation starter is.
1.   ‘n man met ‘n baba in sy arms
2.   ‘n man met ‘n klein cute hondjie
3.   En ‘n motorfiets helmet
Die vrou agter die toonbank het begin uitvra, na my neckbrace, wat ek ry, waarheen ons oppad is, waar ons ry en ek het so bietjie vertel van waar ons al was en wat voorle vir die jaar. Die volgende vraag het my nogal onkant: Wanneer werk jy dan as jy so oral toer?? Die vraag het my nogal aan baas Piet laat dink. Hy vra dit gewoonlik.
Sulke vrae laat my altyd dink? Wat is jou ideale werk?? Geniet jy wat jy doen? Of doen jy dit net om die rekeninge te betaal? Ek hou daarvan om goed te reel en biketrips te organiseer. Neukery is ek doen dit omdat ek lief is vir die buitelug en mense. Heel moontlik ‘n swak besigheidsman maar ek wil he mense moet die mooi in die natuur raaksien en slag stilraak en die pas van die lewe daar buite bietjie afdraai. Sal ek dit voltyds wil doen?? Moontlik ver in die toekoms ja. Kan dit ‘n lonende besigheid wees? Ja. Maar vir nou, gaan ek dit doen uit liefde, nie vir geldelike gewin nie.Maybe someday.
Due South deur nog ‘n hemp en toe deur Wellington toe. Gou petrol ingegooi en vandaar deur Hermon, Riebeeck Kasteel en toe Riebeeck Wes.
Ek het vir die eerste keer actually deurRiebeeck Kasteel gery en mens mis eintlik die hele dorp as jy net regdeur ry. Verseker ‘n plek om na terug te gaan vir ‘n Sondag Breakfast run. Van hier is ons Moorreesburg toe. Danye se altyd hulle verkoop sulke lekker steak. By die slaghuis gestop en sommer gou ‘n koeldrankie gedrink. Chantelle het haar oorbel verloor met die helmet se afhaal maar ek het hom darem weer opgespoor. Na die koeldrank het ons gou steak gekoop en lekker biltong. Dorp uit en verder op die N7 tot by Piketberg. Van hier sou ek vir die eerste keer bietjie nuwe paaie ry. Deur die dorp na Het Kruis. By Het Kruis stasie het ons gestop sodat Chantelle haar been kan ruskans gee en toe kom die sakkie biltong uit.

Nie baie verder nie het die pad grond geraak. Die pad het aansienlik versleg en later. Ons is verby ‘n plantasie van sonpanele (for lack of a better word).

Baie goeie plek vir sonpanele aangesien ek dink die intensiteit van die son is hier vrek hoog. Ons het maar so bietjie aangestoot want hoe vinniger jy ‘n slegte grondpad ry hoe sagter loop ‘n ryding.  Van Sandberg af het die wind van voor begin waai en sommer ordentlik gewaai. Dis darem geteer en ek het die spoed maar so op 120km/h gehou(ons het aansienlik vinniger met die teerpad langs gekom tot by Het Kruis).  Die laaste stukkie Lambertsbaai toe is grondpad en daar is ‘n keuse van 2 roetes. Seelangs of so fraksie meer binneland langs soos die spoor loop.
Ons het seelangs gehou, eintlik die meer sanderige pad. Soos met sand speel die wiele maar so bietjie in die sand en ek het ‘n paar keer klappe van agter gekry. Ek het nie lekker geweet waar ons moet wees nie en kon net Steenbokfontein onthou. Het by die eerste bord ingedraai wat se Steenbokfontein en so tussendeur die sand ryery besef ons is nog nie op die regte plek nie. Weer terug uit op die sand pad en die volgende bordjie wys Weskushokkie. Ons het skuins na 15:00 hier ingedraai en so aan die bokant van die Steenboksfontein plaaswerf verbygery.
Op met die pad en toe kon ek ons verblyf so skuins regs begin uitken van die fotos. Bo by die huis gestop het die huishulp ons vriendelik ontvang en na die Weskushokkie gewys. Ons het bo gestop en WOW!!! Wat ‘n uitsig!

Gou die tasse afgedra en toe besef ons ons kort ietsie koels vir die keel. Chantelle het gese sy gaan  dit rustig vat ek kan maar gou ry. Dorp toe is ek weer oor die treinspoor pad en is seelangs met die kuspad verby Muisbosskerm. Het gou by Spar die nodige gekry en toe onthou ek maar daar is mos ‘n U-Save ook. U-Save is deel van die groep waarvoor ek werk en het toe daar ook ‘n paar goed gekry. Mens hou mos die geld binne jou maatskappy sover as kan. Terug by die huis word ek toe geroskam, ek het die suiker vergeet. En iemand was baie lus vir koffie.
Ek het vir Albert, eienaar van Weskushokkie ‘n boodskap gestuur en gevra of ons hout by hom kan koop.  Ek het so bietjie die koppie regs van die huis verken en volgende oomblik hoor ek iemand roep. Albert. Ons het gegroet en sommer lekker aan die gesels geraak. Hy is self in die Boerdery maar ook doenig met ander goete soos aartappel-uithalers bou en onderhou ens ens ens. Hy was nie lank na dit terug nie, gewapen met ‘n klompie hout.

By navraag hoe hulle besluit het om die Weskus Hokkie staan te maak, hoor ek dat hulle hul huis uitverhuur het Desember en toe vinnig plek moes kry om in te bly. En vandaar het die Weskus Hokkie gestalte gekry. Hy se hy word oorval deur navrae en besprekings en mense bespreek al meer as ‘n jaar vooruit. Ek kan duidelik verstaan hoekom. Die Weskus Hokkie is ‘n stukkie Weskus Hemel. Ek het vuur aangesteek en die Wood-fired jakoetsie aan die gang gekry. Lekker in stilte die steakies gebraai en toe bietjie ontspan in die jakoetsie. Chantelle het ‘n lekker bad gevat en ek ‘n stort. Dis een van die ander lekkertes, dis ‘n opelug stort. Die mure is rotse, en die ligte ‘n sterre-hemel.  Ons het gaan inkruip vir ‘n welverdiende nagrus.

Ek het actually slag laatgeslaap en was so net voor 7 wakker. Het toe sommer bietjie opgevang op die internet – selfoonopvangs hier is nie van die beste nie. En dis gelyktydig ‘n goeie en slegte ding. Slegte ding aangesien mens gewoond is aan vinnige konneksies. Goeie ding want hoekom worry oor internet-konneksie? As jy tyd het, en hier het jy die wereld se tyd en EDGE is heel aanvaarbaar. Dis seker die wonderlikste van die Weskus Hokkie. Tyd gaan staan stil.
Chantelle het eers na 8:00 wakker geword. Eerste woorde. Koffie asseblief? Toe weet ek, suiker gaan haal is my voorland. Gou opgekit en die stuk ingesit dorp toe. Gelukkig net 9km uit die dorp so ek het sommer direk U-Save toe gery. Suiker gekry en ‘n Coke en toe weer terug. Daar loop gedurig treine verby in die verte en ek het toe sommer gaan sit en een van die treine se waens getel. 300 waens.

Die van julle wat my blogs volg, sal weet dat ek nog die begeerte het om vanaf Saldanha na Sishen al met die spoor langs te ry. Hierdie stoepsit het weer daardie reisigerswurm in my begin voed, en navorsing het weer begin. 861km van Saldanha tot Sishen, 18 Loops, nou vir die wat nie weet wat ‘n “Loop” is nie, dis die plek waar die treine mekaar kan kruis. Soos in een van my vorige blogs reeds gese is, ek wil hierdie spoorlyn gaan ry voor ek Baviaans doen.

Buite was dit doodstil, op die stoep is 2 lekker poewe en ek het my op een gaan neerplak. Koffie is bedien en ek het my foon nader gesleep om bietjie van die fotos af te laai wat ek al geneem het. Ek het die leesstof binne uitgevat en bietjie begin oplees oor die plaas en die omgewing. Ek het raakgelees daar is grotte naby asook boesman tekeninge. Sulke dinge prikkel altyd my avontuurlus, so gewapen met ‘n kortbroek, my bike boots en my selfoon het ek opgery na die koppie. Ek het so entjie van die koppie af gestop en toe begin voetslaan in die rigting van ‘n grot wat ek kon sien. Nou hierdie is Sandveld. So sand is die een ding waaraan jy maar gewoond moet raak. Ek het tot in die bek van die grot gestap en toe begin fotos neem. Volgens artikels in die huisie is dateer die grotte tot sover as 3500 jaar terug. Meer merkwaardig nog is dat die laaste Khoi-San tot so onlangs as 300 jaar gelede nog die grot bewoon het. Universiteit Kaapstad het baie navorsing hier gedoen en uitgrawings gemaak.

So stukkie uit die artikels in die huisie:
“Uit die uitgrawings wat tot dusver gedoen is, het die wetenskaplikes tekens van lewe tot sover as 8500 jaar gelede gevind.  Wanneer mens in gedagte hou dat die Griekse beskawing, wat een van die oudstes te wereld is,  5000 jaar oud is, is dit beslis baie besonders dat hierdie grotte die stories van so lank gelede vertel.
Dr Jeanette Deacon voer die grotte drie eras terug. Toe die see hoer as die grotte was, toe die seevlak laer was as nou en waar die seevlak tans is.”
Ek het die eerste grot bietjie verken en fotos geneem, toe na ‘n kleiner koppie gestap ook met grotte en daarna besluit om die groot kop uit te klim. Nou ja bike boots en al is ek die rotse uit, verby ‘n by-nes tot heel bo op die voorste punt van die kop. Vandaar het mens die mooiste uitsig. Na regs kan jy Lambertsbaai sien, voor jou die see en na links kan jy Elandsbaai se punt ook sien. Ek het aan Lambertsbaai so kant van die kop al met die rand langs teruggeloop opsoek na ‘n plek om af te gaan. So met die stap kom ek af op ‘n juweel. ‘n Witkruis arend nes. Hulle maak altyd nes in die mees onherbergsame plekke en mens kry nie sommer die geleentheid om hulle neste af te neem nie. Hierdie ontdekking het my opgewonde gemaak in die hoop dat ek dalk die arend te siene kan kry.

Verder met die rand langs het ek afgekom op ‘n plek waar die arende skilpaaie laat val om die dop oop te breek. Hier het ‘n hele paar lee skilpad doppe gele. Dis nogal min dat mens op so iets afkom. Arende vat skilpaaie vas in hul kloue en vlieg dan hoog in die lug op, “hover” en laat val hulle dan op klippe sodat die dop kan oopbreek en hulle dan die skilpad kan eet. ‘n Entjie verder het ek plek gekry om af te klouter en kom toe ook af op die olifant-skuurplekke.

Moeilik om te glo maar uit die boesman-tekeninge kon hulle sien dat daar eens op ‘n tyd elande, olifante, reuse-buffels en selfs leeus hier vrylik rondgeloop het. Nou om hierdie koppie wat ek uit en om is in perspektief te stel sien aangehegde foto. Wat dit erger maak is dat daar sand reg rondom die koppie is. So met die stap saam het ek die grot gekry waar Universiteit Weskaap die uitgrawings gemaak het. Bo die ingang van die grot sit ‘n boom met klomp vinknessies aan. Met die opkyk het my oog ‘n beweging gevang en jou wrintie waar, DAAR VLIEG DIE WITKRUIS-AREND!! Ek het slegs my selfoon gehad en toe laat waai ek maar met die fotos.

Google het so bietjie werk gekry en 2 name uitgeskop, Mad-Hatter en Isabellas. Isabellas is welbekend aan ons en ons het toe besluit om bietjie Mad-Hatter te probeer. Ongelukkig met die aankoms daar was hulle reeds toe. Dan is dit maar Isabellas.
Ek wonder altyd as ek so by ‘n eetplek of afsaalplek langs die pad stop en daar is mense wat dink hulle. Die groep mense wat daar was het ons omtrent aangekyk. Vir Chantelle irriteer dit grensloos. Vir my weer nie. WANT: Daai mense wil heel moontlik ek wees. Vry.  Ek het dit al ‘n paar keer ervaar, dis asof die mense met ‘n verlange in hul oege sit.
Ek het Hake, Calamari en Chips bestel. Chantelle het ‘n Isabellas slaai gehad. En altwee disse het vorentoe gesmaak.

Intussen het die eetplek al hoe voller geraak. Ons het betaal en toe begin klaarmaak om te ry. Sulke tye is dit mos asof tyd in slow-motion verbygaan. Want die gesprekke rondom tafels word stiller, koppe draai, hier en daar ‘n fluister. Met die opklim op Witvos staan Chantelle met haar rug na die restaurant. “Kyk hulle nog steeds?” vra sy. Ek glimlag net en se ja. Met smaak klim ek op en start hom.Sy klim op en nou kyk almal oop en bloot. Eintlik moet mens sulke tye met die mense gaan praat en hulle net een vraag vra. Are you gonna dream forever? Or are you going to turn your dream into reality? Go out, and buy that bike. You know you want to.
As ek nou terugdink aan die bikers van oud, was dit ‘n roesbondel soos my ma sou gese het. Vandag, het ‘n biker, van enige tipe fiets, ‘n gesofistikeerde mens geraak. Iemand wat geleerd is, sy fiets kos heel moontlik meer as jou kar. Sit die ekstras om in rande en die getalle wat voor jou op die tafel beland is astronomies. Ek dink tog daar is bitter baie mense daar buite wat die Vryheid wat ‘n motorfiets gee en daai ervaring “crave”.
Terug by die terugtog besluit ek om sommer by die see te stop vir ‘n paar sonsondergang fotos. So gese, so gemaak. En ja, daar is min plekke in die wereld seker waar die son onder gaan soos aan die Weskus!

Ons het hele paar fotos geneem en ‘n steenbokkie ook in die proses bespeur. Na die son onder is het ons teruggekeer huiswaarts. Ons het nog ‘n steenbokkie gesien oppad huis toe. By die huis het die tyd sommer vinnig verloop en ons het ingekruip om so bietjie die oe te rus.

Met die wakkerword die volgende oggend het ek gou-gou al 8 bootjies op die water getel. En nog ‘n steenbokkie in die sirkel onder die huis gesien. Steenbokfontein doen sy naam gestand. Dis ook vir my mooi dat hulle nie gejag word nie en so mooi beskerm word. Ons het maar traag begin klaarmaak. Die dag was sommer vroeg warm en ek kon voel dat ons vandag die hitte op die pad gaan voel. Ons albei was dit eens dat ons ‘n dag langer moes gebly het. Verseker volgende keer. Ons is treinspoorpad langs tot by die Lambertsbaai-Graafwater pad en vandaar teer gery tot net anderkant Graafwater, regs gedraai en vandaar na die plaas Middeltuin gery. Ek het lank terug hier vir Stargrow gewerk as produksie-bestuurder. Ons is teerlangs verby Marcuskraal tot by die N7 en van hier tot by Kardoesie.

By Kardoesie het ons gestop vir ‘n nat dingetjie vir die keel en toe sommer ‘n HK Special bestel wat ons gedeel het. Die kelnerin was so oulik en het sommer self die kos gedeel. Net toe ons opstaan kom daar ‘n BMW padfiets/cruiser verby. Ek se vir Chantelle dit lyk na ‘n 1200. Hier haak ‘n ou af wat by ‘n tafel neffens ons sit, “Dis ‘n 1150RT.” Ons raak toe aan die gesels en ek vind uit dat hy self ‘n LC het en die eienaar is van die GM agentskap op Vredendal. Helmet? Conversation starter. Check.  Na ‘n lekker ete het ons maar bietjie ernstig oor gedraai Worcester toe. Ek moes nog by my makelaar uitkom om ‘n polis te teken en ons moes die skoonmense optel en saam terugneem Villiersdorp toe. Ek het Chantelle afgelaai by Spykerkuif se huis en gou deurgery na Francois toe om die papiere te teken. Vinnige stop by my ouers vir ‘n koeligheid vir die keel en toe rustig gery tot in Villiersdorp waar skoonma bietjie bederf het met lekker boerekos. Skaapboud, rys, vleis en ertappels.

Sal ek weer die afstande ry om Weskus Hokkie te besoek. Sonder om te twyfel kan ek ja antwoord.

Soos die opskrif lui: Weskus Hokkie Weskus Hemel.
Met die skryf van hierdie was die planne vir ons volgende trip reeds in plek. Plek is bespreek. Hierdie keer gaan ons na Die Hel, of Gamkaskloof as dit dalk meer bekend is. Hierdie trip se roete het egter n bietjie meer van ‘n kulturele inslag. Vir die wat Die Boekklub op kyknet kyk. Ons gaan kyk waar word hy geskiet. En vandaar na ‘n prag-plaas met ‘n gastehuis wat Kaapse plekke sal laat skaam lyk. Die plaas en die huis het ‘n ryke geskiedenis, nie net in die dorp en gemeenskap nie, maar ook vir my as mens, om nie eers van die gasvryheid van daardie wereld se mense te praat nie.
Maar vir die een sal julle moet wag tot einde April!!

Matewis oor en uit.